Hoe werkt autowax? Waarom doet het wat het moet doen? En waarom is het stevig in de pot, zacht op de lak maar vervolgens wekenlang hard tegen vuil en vocht? De ins-en-outs uitgelegd over het alom bekend (en toch mysterieuze) autowax.
Inhoud
Verspreiding en verdamping
Wanneer autowax wordt aangebracht op het oppervlak van de auto, wordt het verdeeld door wrijving met een applicator of doek. Dit proces helpt de was en polymeren gelijkmatig over het oppervlak te verspreiden. De oplosmiddelen in de autowax, zoals isoparaffine of petroleumdistillaten, spelen hier een belangrijke rol.
Deze oplosmiddelen hebben een lage viscositeit, wat betekent dat ze dun en vloeibaar zijn. Ze helpen de was en polymeren te verdunnen, waardoor ze gemakkelijker over het oppervlak kunnen worden verspreid. Na het aanbrengen beginnen de oplosmiddelen snel te verdampen. Dit komt doordat ze een lage dampdruk hebben, wat betekent dat ze bij kamertemperatuur gemakkelijk overgaan van de vloeibare naar de gasvormige fase.
Polymerisatie en uitharding
Terwijl de oplosmiddelen verdampen, blijven de was en polymeren achter op het oppervlak van de auto. De polymeren in de autowax, zoals polyethyleen of PDMS, hebben een eigenschap die bekend staat als polymerisatie. Dit houdt in dat de polymeren zich aan elkaar kunnen binden en een driedimensionale structuur kunnen vormen.
Polymerisatie kan op verschillende manieren plaatsvinden, afhankelijk van de specifieke polymeren in de autowax. Het kan bijvoorbeeld een reactie zijn waarbij de polymeerketens onderling chemische bindingen vormen, waardoor een netwerkstructuur ontstaat. Deze polymerisatiereacties kunnen worden geactiveerd door verschillende factoren, zoals warmte of blootstelling aan licht.
Lakbescherming
Vorming van beschermende laag
Na de verspreiding en verdamping van de oplosmiddelen en de polymerisatie van de polymeren, vormen de overgebleven was en polymeren een beschermende laag op het oppervlak van de auto. Deze laag heeft verschillende functies:
- Bescherming tegen oxidatie: De beschermende laag voorkomt dat zuurstof uit de lucht in contact komt met de lak van de auto, waardoor oxidatie wordt verminderd. Oxidatie kan leiden tot verkleuring en degradatie van de lak.
- UV-bescherming: Autowax kan ook UV-remmers bevatten, zoals benzotriazolen of benzophenonen. Deze stoffen absorberen en verstrooien ultraviolette straling van de zon, waardoor de lak van de auto beschermd wordt tegen de schadelijke effecten van UV-straling, zoals verkleuring en degradatie. Een notitie is dat elke oppervlakteafwerking die effect heeft op de richting van licht, in staat is om een effect te hebben op UV-schade.
- Waterafstotendheid: De was en polymeren vormen een glad oppervlak op de auto, waardoor water gemakkelijk van het oppervlak afrolt. Dit helpt water- en vuilvlekken te verminderen, waardoor de auto langer schoon blijft.
- Verbeterde glans: De gladde laag van autowax zorgt voor een reflecterend oppervlak, waardoor licht gelijkmatig wordt gereflecteerd en de auto een glanzende uitstraling krijgt. Dit komt doordat de polymeren en de was een uniforme oppervlaktestructuur vormen, waardoor het licht niet wordt verstrooid of gebroken door onregelmatigheden in de lak.
- Vulmiddel voor krasjes: Autowax kan kleine krasjes en oneffenheden in de lak van de auto opvullen. De polymeren hebben de eigenschap dat ze zich hechten aan het oppervlak en deze kleine imperfecties opvullen, waardoor de lak er gladder uitziet en het licht gelijkmatiger wordt gereflecteerd.
Het is belangrijk op te merken dat de werking van autowax afhankelijk is van de specifieke formulering en de kwaliteit van de ingrediënten. Er zijn verschillende soorten autowax op de markt, variërend van traditionele carnaubawax tot moderne synthetische polymeren. De combinatie van ingrediënten bepaalt de duurzaamheid, glans en beschermende eigenschappen van de autowax.
Bovendien moet autowax regelmatig worden aangebracht om de bescherming en glans te behouden, aangezien de wax na verloop van tijd kan slijten door blootstelling aan elementen zoals UV-straling, wrijving en reinigingsmiddelen. Gemiddeld genomen is een goede wax na 3 maanden absoluut toe aan vervanging. Bij waxen met een zeer hoge synthetische opbouw kan dit 4 tot 5 maanden zijn, maar de beschermende eigenschappen zullen al eerder sterk achteruit zijn gegaan.